A PLAGUE TALE REQUIEM

A Plague Tale: Requiem to kontynuacja ciepło przyjętej przygodowej gry akcji z wyraźnie zarysowanymi elementami skradanki wydanej w 2019 roku – A Plague Tale: Innocence. Produkcja została opracowana przez autorów pierwszej części serii, czyli zespół Asobo Studio, a jej wydaniem zajęła się firma Focus Entertainment.

Fabuła

A Plague Tale: Requiem ponownie zabiera nas do średniowiecznej Europy. Akcję tej produkcji osadzono w 1369 roku, kilka miesięcy po wydarzeniach przedstawionych w pierwowzorze. Amicia i Hugo, czyli młode rodzeństwo znane z oryginału, wraz z ich matką i przyjacielem Lucasem próbują rozpocząć nowe życie w południowych regionach Francji i zapomnieć o traumatycznych wydarzeniach z przeszłości. Szybko okazuje się jednak, że plaga, która nawiedziła te ziemie, jeszcze się nie skończyła, podobnie jak rozdzierające kraj wojny. Amicia musi szukać pomocy dla Hugona, stawiając czoła przeciwnościom losu i walcząc o życie swoje i swoich bliskich.

Gameplay

W A Plague Tale: Requiem akcję obserwujemy z perspektywy trzeciej osoby (TPP). Przygoda wiedzie nas przez różnorodne lokacje – od miast i wiosek, przez malownicze wyspy, skończywszy na starożytnych ruinach. Eksplorując je, śledzimy fabułę i rozwiązujemy zagadki środowiskowe oraz radzimy sobie z przeciwnikami – skradając się i w ostateczności walcząc.

Amicia ma na swoim podorędziu znaną z pierwowzoru procę, a pociski o zróżnicowanym działaniu pozwalają jej tak bezpośrednio eliminować wrogów, jak i zmieniać elementy otoczenia w śmiertelne pułapki. Poza tym jednak dziewczyna otrzymała do dyspozycji kuszę – powolną, lecz eliminującą nawet opancerzonych przeciwników jednym strzałem, a także nauczyła się zakradać do adwersarzy i zadawać im cichą (choć brutalną) śmierć z bliska, jeśli tylko ma pod ręką nóż. Wszystko to sprawia, że protagonistka często ma okazję, by z ofiary zmienić się w łowczynię polującą na swoich wrogów.

Inaczej mają się sprawy z plagą wygłodniałych szczurów, które niekiedy wręcz zalewają lokacje i niszczą otoczenie oraz pożerają wszystko, co znajduje się poza zasięgiem światła. Przejście przez opanowane przez nie miejsca wymaga korzystania z pochodni, nieustannego rozglądania się dookoła w poszukiwaniu czegoś, co pomoże, oraz dbania o to, by nasza droga była dobrze oświetlona.

Obecność krwiożerczych gryzoni można jednak wykorzystać na swoją korzyść: alchemiczne pociski do procy pomogą zwabić gryzonie w stronę naszych wrogów lub gasić źródła ognia, będącego jedyną ochroną przed szczurami. Ponadto do głosu dochodzą też niezwykłe zdolności Hugona – dzięki jego więzi ze szczurami możemy wykorzystywać ich zmysły do śledzenia ruchów naszych przeciwników, a nawet na krótko przejmować bezpośrednią kontrolę nad stadem.

W mechanice gry zawarto też proste elementy craftingu (wytwarzanie amunicji i ulepszanie ekwipunku) oraz rozwoju postaci. Ten drugi aspekt stanowi nowość – umiejętności Amicii poprawiają się w miarę korzystania z nich, co przekłada się na automatyczne odblokowywanie talentów w trzech drzewkach, przyporządkowanych do różnych stylów gry (nacisk na zabijanie przeciwników, skradanie się i korzystanie z alchemii).

Po zakończeniu przygody można rozpocząć ją raz jeszcze w trybie Nowa Gra Plus. Od startu dysponujemy wtedy wszystkimi zdolnościami i przedmiotami, które zdobyliśmy w poprzedniej rozgrywce, ale w zamian wydatnie rośnie poziom trudności (np. przeciwnicy stają się bardziej czujni i łatwiej ich zaalarmować).

Grafika i muzyka

A Plague Tale: Requiem może się pochwalić oprawą graficzną wysokiej jakości. Tak jak to miało miejsce w poprzedniej części, największe wrażenie robią szczury występujące tu w iście zatrważających ilościach (znacznie większych niż w Innocence). Na wyróżnienie zasługuje też niezwykle klimatyczna ścieżka dźwiękowa skomponowana przez Oliviera Deriviere, znanego m.in. z pierwszego A Plague Tale i Dying Light 2.