STYX SHARDS OF DARKNESS

Styx: Shards of Darkness jest kontynuacją pozytywnie przyjętej, trzecioosobowej skradanki Styx: Master of Shadows, inspirowanej kultową serią Thief, choć osadzonej w zupełnie innych realiach fantasy. Za wydaną przez firmę Focus Home Interactive kolejną odsłonę serii odpowiadają autorzy pierwowzoru z francuskiego studia Cyanide, znanego głównie za sprawą takich serii, jak Blood Bowl czy Pro Cycling Manager (wraz z jej konsolowym odpowiednikiem Tour de France).

Produkcja została zapowiedziana w październiku 2015 roku, a więc niemal dokładnie w pierwszą rocznicę premiery pierwowzoru i ukazała się pod koniec następnego roku – podobnie jak jej poprzedniczka na komputerach PC oraz konsolach ósmej generacji. Poza tradycyjnie szerszą paletą opcji konfiguracyjnych, dostępną dla graczy pecetowych, pod względem rozgrywki wersje na poszczególne platformy w niczym nie różnią się od siebie.

Fabuła

Głównym bohaterem Styx: Shards of Darkness jest ponownie tytułowy goblin zabójca, którego mieliśmy okazję poznać w innej produkcji studia Cyanide – Of Orcs and Men, grze RPG z 2012 roku. Po upadku wieży Akenash, skrywającej złoże drogocennego bursztynu, nowe okoliczności zmuszają Styxa do infiltracji miasta Körangar, będącego bastionem Mrocznych Elfów. Okazuje się, że odbywające się tam w ścisłej tajemnicy dyplomatyczne spotkanie elfów oraz krasnoludów to w istocie nic innego, jak zręczna przykrywka dla groźnego spisku i sojuszu, jaki nawiązują połączone nienawiścią do goblinów rasy. Zadaniem protagonisty jest odkrycie tajemnic związanych z ową intrygą i uratowanie swoich pobratymców przed pogromem.

Mechanika

Pod względem mechaniki Styx: Shards of Darkness nie odbiega w znaczącym stopniu od swojego poprzednika. Ponownie mamy więc do czynienia z ukazaną w perspektywie trzeciej osoby grą akcji, kładącą szczególny nacisk na skradanie się i cichą eliminację potencjalnych wrogów. Idąc z duchem czasu, twórcy rozbudowali jednak wiele elementów poprzedniczki. Świat gry stał się zatem bardziej rozległy, zróżnicowany i rozbudowany, a protagonista zyskał szereg nowych umiejętności, np. możliwość przeskakiwania pomiędzy narożnikami pomieszczeń, huśtania i wspinania się po linie, a także wykorzystania noża jako tyrolki. W grze nie zabrakło oczywiście zróżnicowanych lokacji i postaci niezależnych, a także nowych rodzajów przeciwników oraz broni. W Shards of Darkness pojawiła się również niedostępna wcześniej opcja zmiany ubioru oraz prosty system rzemiosła.

Kwestie techniczne

Wydany na platformie PC, PS4 i XONE Styx: Shades of Darkness wyraźnie przeważa nad swoją wydaną w 2014 roku poprzedniczką pod względem oprawy graficznej, a poszczególne lokacje robią wrażenie naprawdę sporych i przy tym niezwykle szczegółowych. W głównej mierze jest to zaś zasługa znacznie większego budżetu gry oraz przesiadki na silnik Unreal Engine 4, wykorzystany również m.in. w polskim Kholacie czy ARK: Survival Evolved i pozwalający na stworzenie znacznie większych, wielopoziomowych etapów. Wśród nich znalazły się np. takie miejsca, jak ukryta w górach, elfia osada Korangar oraz zbudowane na wrakach zapomnianych statków Miasto Złodziei.